۶ راهکار تقویت مغز طب اسلامی
آیت الله تبریزیان در سلسله دروس خود، 6 راهکار تقویت مغز طب اسلامی ، را در جمع علاقه مندان به این فن بیان می کند.
این 6 راهکار تقویت مغز طب اسلامی عبارتند از: باقلا، کدوتنبل، سداب، روغن مالی، اترج و داروی مرکب چهار که در مورخ 94/01/22 توسط پدر طب اسلامی ایت الله تبریزیان ایراد شده است:
اگر آسیبی به مغز برسد و یا قصوری در کار مغز باشد آیا میتوان آنرا تقویت نمود؟ در طب امروز عقیده بر این است که آسیب مغز ترمیم نمیشود و نمیتوان آن را بازسازی یا تقویت کرد،
ولی در طب اسلامی روایت زیادی وجود دارد که توصیههایی برای زیاد کردن مغز ذکر کردهاند، البته اگر زیاد شدن مغز را در اثر بزرگ شدن سلولهای موجود بدانیم نه تکثر آنها، در این صورت با عقیده طب امروزی منافاتی ندارد.
در طب امروزی معروف است که مغز نه زیاد میشود و نه کم میشود، حتی اگر عاملی تعدادی از سلولهای مغز را از بین ببرد، این سلولها دوباره جایگزین نخواهد شد، ولی در روایات تعبیر به زیادشدن مغز مکرر آمده،
این امر میتواند مورد اختلاف باشد اما اگر زیادشدن مغز را رشد و بزرگ شدن همان سلولهای موجد معنی کنیم، آنگاه اختلافی بین طب امروزی و طب اسلامی نخواهد بود.
تقویت مغز و درمان سرطان خون با مصرف باقلا
در روایت آمده: «أکل الباقلی یمخخ الساقین ویزید فی الدماغ ویولد الدم الطری.»[1]
ترجمه روایت:
«باقلا مغز استخوان را زیاد میکند و مغز را زیاد میکند و سبب تولید خون میشود.»
در افرادی که دچار سرطان خون میشوند، مغز استخوان توانایی تولید گلبول را از دست میدهد و مصرف باقلا برای آنها مفید است.
افرادی که به باقلا حساسیت دارند معمولاً صفراوی هستند و بیشتر این حساسیت به علت کود شیمیایی است که استفاده میکنند.
شایعاتی وجود دارد که باقلا باعث کودنی، قساوت قلب و فراموشی میشود ولی روایات ما عکس آن را میگویند و اشاره میکند که مغز را زیاد میکند. باقلا را آب پز کرده و هر دو پوست آنرا مصرف کنند به جز سیاهی روی سر آن که خوب نیست.
کدوتنبل بخورید تا عاقل تر باشید!
در روایت درباره کدو تنبل آمده: «فإنه یزید فی الدماغ والعقل.»[2]
ترجمه روایت:
«مغز و عقل را زیاد میکند.» انواع کدو از یک خانواده هستند و خواص مشابه دارند.
سداب، سومین راهکار تقویت مغز در طب اسلامی
در روایت آمده: «ذکر السداب فقال: أما إن فیه منافع: زیاده فی العقل وتوفیر فی الدماغ غیر أنه ینتن ماء الظهر.»[3]6 راهکار تقویت مغز طب اسلامی
ترجمه روایت:
«در محضر امام از سداب یاد کردند و امام فرمودند در آن فوایدی است عقل را زیاد میکند و مغز را بزرگ میکند و آب کمر را بد بو میکند.»
سداب فواید زیادی دارد از جمله برای گوش هم مفید است، سداب برگ یک گیاه است آنرا باید پودر کرد و یک قاشق مرباخوری در شب مصرف کرد.
روغن مالی بدن، راهکار طب اسلامی برای تقویت مغز
در روایت آمده: «الدهن یلین البشره ویزید فی الدماغ ویسهل مجاری الماء ویذهب القشف ویسفر اللون»[4]6 راهکار تقویت مغز طب اسلامی
ترجمه روایت:
«روغن پوست را نرم میکند و مغز را زیاد میکند و مجاری آب را آسان میکند و سیاهی (لکههای سیاه) پوست را برطرف میکند و رنگ انسان را روشن میکند.»
احتمالاً مراد از مجاری آب همان مجاری عرق است و شاید مراد رگهای خونی باشد چون در روایت داریم که رگهای خونی مانند مجاری آب در طبیعت است،
به عقیده بنده بیشتر مراد باز شدن رگهای خونی است که رسیدن خون به پوست را آسان میکند و سبب رسیدن رطوبت به پوست و نرمی پوست و تقویت مو میشود، بهترین روغن، روغن بنفشه است.
امام صادق (سلام الله علیه) میفرمایند: «دهن البنفسج یرزن الدماغ.»[5]
ترجمه روایت:
«روغن بنفشه مغز را سنگین میکند.»
با توجه به روایت مقدار مغر بیشتر میشود البته اگر برای شخص گفته شود به معنی وقار است ولی چون روایت در مورد مغز است منظور همان وزن است.
از اموری که در روایات برای زیادشدن مغز آمده، روغن مالیدن است.
در روایات روی این مسئله بسیار تأکید شده و پیامبر (صلی الله علیه و آله) به این امر مقید بود تا جایی که کسی سراغ پیامبر (صلی الله علیه و آله) را میگرفت و به او گفتند کسی که موهایش مرتب است و روغن مالیده، او پیامبر (صلی الله علیه و آله) است.
لازم به ذکر است که این کار برای وضو مشکلی ایجاد نمیکند، همچنین تنها زدن روغن به موها کفایت میکند و لازم نیست چند دقیقه ماساژ داده شود.
در روایت آمده: «علیکم بدهن البنفسج ، فإن له فضلاً على الأدهان کفضلی على سائر الخلق»[6]6 راهکار تقویت مغز طب اسلامی
ترجمه روایت:
«بر شما باد روغن بنفشه، زیرا برتری روغن بنفشه بر دیگر روغنها مانند برتری من بر دیگر مردمان است.»
همچنین آمده: «فضل البنفسج على الادهان کفضل الاسلام على الأدیان»[7]
ترجمه روایت:
«برتری روغن بنفشه بر دیگر روغنها مانند برتری اسلام بر دیگر ادیان است.»
در روایت دیگر آمده: «دهن اللیل یجری فی العروق»[8]
ترجمه روایت:6 راهکار تقویت مغز طب اسلامی
«روغنمالی در شب، در رگها جریان پیدا میکند.»
و همچنین آمده که راه بستهشده (گرفتگیها) را باز میکند.
امیرالمؤمنین (سلام اله علیه) میفرمایند: «الدهن یلین البشره، ویزید فی الدماغ القوه، ویسهل مجاری الماء …»[9]
ترجمه روایت:
«روغن پوست را نرم میکند و نیروی مغز را زیاد میکند و مجاری آب (مجاری عرق یا خون یا هر دو) را آسان میکند.»
در تمام روایاتی که تاکنون خواندیم آمده که مغز را زیاد میکند، ولی در روایت اخیر آمده که نیروی مغز را زیاد میکند، شاید بتوان گفت که مراد روایات قبلی هم زیادشدن نیروی مغز است و نیز میتوان گفت که زیادشدن نیروی مغز در اثر زیادشدن مغز است.
تفاوت این دو در این است که اگر بتوان با استفاده از دارویی مغز را زیاد کرد پس میتوان آسیبهای مغزی را نیز ترمیم نمود.
اترج میوه ای مقوی برای قلب و تقویت کننده مغز
مورد دیگری که برای زیادشدن مغز در روایات ذکرشده اترج است، اترج به معنی بالنگ است ولی با توجه به مجموعه روایات میتوان گفت که مراد از اترج کل مرکبات است.
پیامبر (صلی الله علیه و آله) میفرمایند: «علیکم بالاترج فإنه یسر الفؤاد، ویزید فی الدماغ»[10]
ترجمه روایت:6 راهکار تقویت مغز طب اسلامی
«بر شما باد اترج، زیرا قلب را مسرور میکند و مغز را زیاد میکند.»
در روایت دیگری آمده: «علیکم بالأترج، فإنه ینیر الفؤاد، ویزید فی الدماغ.»[11]
ترجمه روایت:
«بر شما باد اترنج، زیرا قلب را روشن میکند و مغز را زیاد میکند.»
ازآنجاکه نوشتن «ینیر» و «یسر» شبیه به هم است احتمال دارد یکی بهجای دیگری آمده باشد و تنها یکی از این دو درست باشد.
داروی مرکب چهار، ششمین عامل تقویت مغز
درباره این مرکب در روایت آمده: «لوجع الراس ونقصان الدماغ»[12]
ترجمه روایت:
«(مفید است) برای سردرد و برای کم شدن مغز.»
آنچه از مجموعه روایات استفاده میشود کم شدن و آسیب دیدن مغز قابل ترمیم و جبران است.
منابع:
- الاصول من الکافی، شیخ کلینی، ج۶، ص۳۴۴.
- الاصول من الکافی، شیخ کلینی، ج۶، ص۳۷۱.
- الاصول من الکافی، شیخ کلینی، ج۶، ص۳۶۸.
- الاصول من الکافی، شیخ کلینی، ج۶، ص۵۱۹.
- الاصول من الکافی، شیخ کلینی، ج۶، ص۵۲۲.
- قرب الإسناد، أبی العباس عبدالله بن جعفر الحمیری، ص۱۱۸.
- الاصول من الکافی، شیخ کلینی، ج۶، ص۵۲۱.
- الاصول من الکافی، شیخ کلینی، ج۶، ص۵۱۹.
- الاصول من الکافی، شیخ کلینی، ج۶، ص۵۱۹.
- مستدرک الوسائل، میرزا حسین نوری طبرسی، ج۱۶، ص۴۰۷.
- بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج۵۹، ص۲۹۷.
- طب الأئمه، ابن سابور الزیات، ص۷۸.