داروی ویژه طب اسلامی برای اوتیسم
اوتیسم مجموعه ای از اختلالات رشد رشد وابسته به سیستم اعصاب است که داروی ویژه طب اسلامی برای اوتیسم تا به حال درمانگر مریضان بسیاری بوده است، متون ذیل بیانات آیت الله تبریزیان مورخ 94/01/17 در سلسله دروس طب اسلامی می باشد:
شیر و عسل بهترین دارو برای اوتیسم داروی ویژه طب اسلامی برای اوتیسم
آنچه از روایات استفاده کردهایم که جمعکردن درمانها نفع دارد و ضرر ندارد، همانطور که در مورد شیر گاو در روایت آمده:
«عَلَیکُم بِأَلبانِ البَقَرِ؛ فَإِنَّها تَرُمُّ مِن کُلِّ شَجَرٍ ، وهُوَ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ»[1]
ترجمه روایت:
«بر شما باد شیر گاو، زیرا از تمام گیاهان میخورد و برای تمام بیماریها درمان است»
و در مورد عسل آمده ﴿ثُمَّ کُلِی مِنْ کُلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُکِی سُبُلَ رَبِّکِ ذُلُلًا ۚ یَخْرُجُ مِنْ بُطُونِهَا شَرَابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِیهِ شِفَاءٌ لِلنَّاسِ﴾[2]
ترجمه روایت: داروی ویژه طب اسلامی برای اوتیسم
«سپس از تمام ثمرات (و شیره گلها) بخور و راههایی را که پروردگارت برای تو تعیین کرده است، بهراحتی بپیما، از درون شکم آنها، نوشیدنی با رنگهای مختلف خارج میشود که در آن، شفا برای مردم است»
داروی ترکیبی طب اسلامی برای درمان اوتیسم داروی ویژه طب اسلامی برای اوتیسم
با توجه به این آیات خاصیت درمانی شیر گاو و عسل به علت تغذیه از گیاهان مختلف و جمع خواص آنها است. حال اگر بخواهیم از تمام درمانهای معرفیشده یک داروی ترکیبی و کامل بسازیم که همه خواص را داشته باشد، ترکیبات آن چنین است، تخم خرفه، برگ خرفه، برگ چغندر، کدو، تخم کدو، به، دانه به، سداب، کندر، تخم کرفس، ساقه کرفس، برگ کرفس، هلیله و شکر هرکدام بهاندازه مساوی، این دارو برای افرادی که دچار ضعف عقل هستند یا افراد مبتلا به اوتیسم قابلاستفاده است.
شاید گفته شود که اگر ترکیب این مواد خوب بود ائمه (علیهم السلام) آنها را بهصورت ترکیب معرفی میکردند و حال که اینگونه نیست ما هم جایز به ترکیب آنها نیستیم، پاسخ این است که ائمه (علیهم السلام) در مواردی که داروی ترکیبی معرفی کردهاند به خاطر آن است که آن مواد بهصورت مجزا درمان محسوب نمیشوند و آن خاصیت را ندارند ولی در مواردی مانند مسئله موردبحث درمانها هرکدام بهطور جداگانه مؤثر هستند و بیشتر توصیه غذایی بهحساب میآیند و نیز با توجه به روایات مصرف آنها باهم منافاتی ندارد و ناسازگار نیستند، ازاینجهت جمع آنها موجب تقویت اثربخشی شده و مفید است.
منابع:
- دانشنامه احادیث پزشکی، محمد محمدی ری شهری، ج۲، ص۴۶۰.
- سوره نحل، آیه۶۹.